شام در سوگ رقیه علیهاالسلام

با مشوّش شدن افکار عمومی مردم شام در اثر جنایت هاي یزید که با وفات حضرت رقیه علیهاالسلام شدت گرفته بود، مصلحت را
در آن دید که از شدت فشار بر اهل بیت علیهم السلام بکاهد و آنان را از بند اسیري آزاد کند. او آنان را مخیر گذاشت که به
مدینه باز گردند یا در شام بمانند. امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب علیهاالسلام تصمیم گرفتند که پس از برپایی مجلس عزاي
عمومی، شام را به مقصد مدینه ترك کنند؛ زیرا از هنگام شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش، اهل بیت علیهم السلام نتوانسته
بودند براي آنان عزاداري کنندو دشمن، آنان را از این کار باز داشته بود. یزید بر خلاف میل باطنی اش ناچار شد این شرط را
بپذیرد؛ زیرا به خوبی می دانست برپایی سوگواري از سوي قهرمان کربلا؛ حضرت زینب علیهاالسلام ، پایه هاي حکومت استبدادي
اش را سست خواهد کرد. با این حال، به دلیل تدابیري که براي جلوگیري از موج فزاینده اعتراض ها و نارضایتی هاي مردم
اندیشیده بود، ناگزیر این شرط را پذیرفت. یزید در مرکز شهر، خانه اي را براي عزاداري در نظر گرفت و دستور داد زنان براي
تسلیت گویی به حضرت زینب علیهاالسلام و برپایی مجلس عزا (که زیر نظر جاسوسان بود) در آن خانه حضور یابند. با انتشار این
خبر در شهر، تمامی زنان هاشمی با لباس سیاه در مجلس حضور یافتند و به زینب علیهاالسلام تسلیت گفتند. زنان بنی امیه و بنی
مروان نیز با زینت و زیورشان به مجلس آمدند و به زینب علیهاالسلام تسلیت گفتند. البته شنیدن مصیبت هاي کربلا که از زبان
دختر علی علیه السلام بیان می شد، انقلابی شگرف در دل شان ایجاد کرد و آنان نیز با پوشیدن لباس سیاه، ابراز هم دردي کردند.
فرشته غم ویژهنامه حضرت رقیه علیهاالسلام مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
هفت روز در شام مجلس عزاداري بر پا شد. شام روحیه انقلابی گرفته بود و نزدیک بود سیل خروشان انتقام و نارضایتی، حکومت
یزید را درهم بشکند. 1 این شهرِ خاموش و ماتم زده، مانند چند روز پیش نبود که اهل بیت بدان وارد شدند. مردمان شام کم کم
سیاست رسوا شده تبلیغات سوء یزید را علیه این خاندان شناخته بودند. چهره شهر تغییر کرده بود؛ مردمی که چندي پیش از کاروان
اسیران با آتش و خاکستر استقبال کرده بودند، اینک با شرمندگی، کاروان اسیران را با تکریم و احترام بدرقه می کردند.
یزید سیاست دوگانه سرکوب و تبسّم؛ را در پیش گرفته بود؛ از یک سو اجازه برپایی مراسم عزاداري را به اهل بیت می داد و
عبیداللّه را مسؤول قتل شهیدان کربلا معرفی می کرد و از سوي دیگر، با آویزان کردن سر امام علیه السلام بر در کاخ خویش و
اسیر کردن اهل بیت علیهم السلام، قدرت خویش را در مقابل هرگونه شورش احتمالی به نمایش می گذاشت. یزید می خواست بر
موج بنشیند و احساس آرامش کند و جز این چاره اي نداشت؛ زیرا این آخرین تیر او در ترکش انتقام بود.
مردم شام در آستانه استحاله اي بزرگ و فهم و درك واقعیت ها بودند. آسمان اندیشه آنان که با اسلام تحریف شده معاویه و ترور
شخصیت علی علیه السلام و خانواده اش سیاه و غبارآلود شده بود، با خطبه هاي توفنده زینب علیهاالسلام و امام سجاد علیه السلام
آفتابی و روشن شد. این موج ناخشنودي به سراي خاموش یزید نیز رسوخ کرده بود و تنها خروج اهل بیت علیهم السلام بود که می
توانست آسایشی کوتاه، آن هم در شام براي او ایجاد کند. از این رو، کاروان اسیران را از شام خارج کرد